Cerpen Bahasa Using Banyuwangi, Judul: Keseregep

Man Sainik ambi mbeneraken lungguhe ring kursi pelastik nerusaken ceritane nong wong loro iku.

Kawitan Mbok Jaenah manggon ring umah iku, anake lanang hang aran Manto magih umur telung taun.

Naming dideleng-deleng cara ndhidhike Mbok Jaenah nong anake seru kerase. Sampek-sampek tangga-tanggane sing mentala.

“Lare magih cilik ... magih sekolah TK, wis ditinggal ring umah dhewekan saben dinane. Sekolah diteraken. Mulih disusul. Marek digu, ditinggal megawe maning sampek soren. Larene ditinggal ring umah dhewekan. Umahe dikunci teka njaba,” jare Man Sainik.

Paran maning tepak wis SD, kadhung Manto memengan sampek Isak sing mulih, langsung dikancingi lawang. Mbok Jaenah sing katene mbukak lawang masiya anake teka.

“Tau sawijine dina, Manto memengan ambi kanca kampunge sampek dalu. Kira-kira setengah sanga larene buru teka. Kepeksa iyane sing bisa melebu umah kerana lawange wis disereg ambi Emake. Man Sainik iki, hang manggon ring ngarep umahe kepeksa ngancane Manto sampek tengah wengi. Mbok Jaenah diceluk-celuk ambi Man Sainik sing semaur. Pungkasane Man Sainik ambi rabine melekan ngancani Manto lunggu ring bentur umahe Man Sainik. Buru tarhim muni Mbok Jaenah mbukak lawang ambi celathu nong anake,” jare Man Baderik.

Temakaken kedadeyan kaya gedigu sing sepisan pindho. Ping kaping-kaping Manto kudu turu ring njaba umahe tandangane mulih kedalon.

Tangga-tangga hang ngandhani dhung ndhidhik anak aja seru-seru kerase, malah dimungsuh.

“Sing disapa, kaya Man Sainik sak keluwargane,” jare Man Baderik.